Miejsce pierwszego pochówku „Szymbarskich Zakładników”

Mianem "Szymbarskich Zakładników" określa się 10 mieszkańców Szymbarku i okolic, zamordowanych podczas okupacji niemieckiej, 24 maja 1944 roku.
Niemieccy żandarmi dokonali zbrodni w odwecie za zabicie przez partyzantów "Gryfa Pomorskiego" miejscowego, niemieckiego sklepikarza Reinholda Wolffa, byłego strażnika w KL Stutthof. 18 aresztowanych osób (głównie partyzantów) uwięziono w remizie strażackiej w Szymbarku, gdzie następnie ich przesłuchiwano. Wypuszczono 8 osób, a 10 przeznaczono do egzekucji, którą wykonano w lesie, kilkaset metrów za wsią.
Ciała pomordowanych pochowano w głębi pobliskiego lasu, gdzie obecnie znajduje się krzyż i obelisk. 
Po przejściu frontu w maju 1945 roku, mieszkańcy wsi odnaleźli, ekshumowali ciała i przenieśli je na cmentarz parafialny.