Założony w II poł. XIX w. Jeden z lepiej zachowanych cmentarzy ewangelickich na Pomorzu lecz niestety bardzo mocno zarośnięty. W porównaniu z innymi cmentarzami, zachowało się na nim dużo krzyży (niektóre złamane), płyty nagrobne z widocznymi inskrypcjami, pomniki czy zdobione metalowe ogrodzenia. Teren bardzo mocno zarasta samosiewami i krzakami, sporo też na nim wywróconych i połamanych drzew. Większość inskrypcji na metalowych krzyżach i tabliczkach dość dobrze czytelna, najstarszy istniejący nagrobek pochodzi z 1872 r.
Plan cmentarza, dokumentacja konserwatorska, 1986 r. (NID)
Źródło: Karta cmentarza: arch Anna Haase 12.1986 r. Materiały własne: na podstawie oględzin cmentarza ewangelickiego w Sulęczynie, 05.2024 r.
